Verander je script, verander je leven

Verander je script, verander je leven

Met cadeaugeld kon Saskia Teppema een reis of cursus voor zichzelf uitzoeken. Ze ging een maand op stap met ‘me, myself and I’.

Alle overwegingen voor de besteding van mijn verjaardagsbudget brachten me terug naar het doel van mijn reis: het beter krijgen met mezelf. Via een collega kwam ik in contact met een bijzondere man uit Vancouver die in Costa Rica een attidudinal healing centre leidt. Attidudinal healing is een therapeutische aanpak om via innerlijke vrede en liefde voor jezelf te helen. J. Jampolsky (1925) heeft in vele landen dergelijke centra opgericht en is nog steeds betrokken bij een centrum in Californie waar kinderen met terminale ziekten terecht kunnen. Nader onderzoek wees me uit dat het programma in Costa Rica bestaat uit veel yoga en meditatie, groepswerk en wandelen. Klonk goed. Voor ik het wist had ik op ‘send’ gedrukt, wat betekende dat ik de vlucht had geboekt. Een reis van zesentwintig uur brengt me naar El Cielo, een eenvoudig doch compleet centrum, hoog op een heuvel midden in een prachtige natuur met vogels, bloemen, apen en een waanzinnig uitzicht over Lake Arenal.

Veranderd

Nu ik alweer gewoon aan het werk ben en dagelijks terugdenk aan deze fantastische ervaring, deel ik de inzichten die ik daar heb opgedaan met mijn gesprekspartners. ‘Er is iets bij je veranderd!’  krijg ik te horen. En inderdaad, ik heb een aantal gedachten definitief veranderd. Ik heb dat kunnen doen, omdat ik een maand lang niets anders aan mijn hoofd had dan mijn eigen geluk groter te maken. Want al snel bleek dat ik toch ergens aan verslaafd was en dus ik was op de juiste plek beland. Voortdurend ben ik daar uitgedaagd om mijn gedachten en gevoelens daarover te onderzoeken. Iedere dag weer, zeven dagen per week. Het programma voorziet in een aantal vaste onderdelen en door de consequente manier van werken en de combinatie van bodywork, proceswerk, leerstof, lezen, natuur en stilte ging er van alles schuiven in mijn binnenwereld. Dat ging resulteren in een andere uitkomst, namelijk een heerlijk geluksgevoel. Bovendien heb ik antwoord gekregen op een paar vragen, waar ik jaren, vaag bewust, mee rond liep.

Wat ik daar dan heb gedaan? Onderzoek. In de circle onderzochten we hoe je, met je zelf gecreëerde verhalen, die je jezelf en anderen al jaren vertelt, je geluk in de weg zit. We onderzochten tot op de vierkante millimeter wat het verhaal is dat je al zo lang gelooft en waar het vandaan komt. Dat verhaal gaat terug naar vroeger, toen je nog niet in staat was oorzaak en gevolg te onderscheiden. Wat er gebeurde nam je als voor waar aan. Je trok daar als kind, omdat je bent wie je bent, je eigen conclusies uit. Zulke conclusies blijken bij iedereen eenzelfde grondpatroon te hebben, namelijk dat je denkt dat er alleen Liefde naar je toe komt als je dat verdient. Voila, je script, je overlevingsstrategie is geboren.

Deze overtuigingen over jezelf zijn zo aan je ziel vast gaan zitten dat het onderscheid tussen wie je echt bent – één en al liefde – en je verhalen is weggevallen. Je bent je verhalen geworden, je bent je lijf geworden en je bent je traumatische ervaringen. Totdat je ontdekt dat dit niet de waarheid is.

De mensen in mijn groep hadden stuk voor stuk bijzonder heftige dingen meegemaakt in hun leven. Misbruik, mishandeling, verwaarlozing, ouders aan de drank of drugs, uit huisplaatsing en zelfmoordpogingen. Mensen die door allerlei molens van de psycho-wereld zijn gegaan met medicijnen, opnames en andere ellende. Mensen die net als ieder ander, geboren zijn als onschuldige, prachtige, liefdevolle wezens. Maar ergens gebeurde onderweg iets waardoor het verhaal ontstond. Ik moest eerlijk gezegd wel even met mijn ogen knipperen toen ik met deze heftigheden werd geconfronteerd. Mijn eigen zoektocht leek daarbij in het niet te vallen. Maar toch ook bij mij kwamen de woorden ‘schuld’ en ‘slachtoffer’ naar boven: ‘Als mijn ouders meer van mij hadden gehouden, dan was ik niet… Als ik niet zo’n lastig kind was geweest voor hen, dan had ik….’ Deze oude inprints blijken tijdens het onderzoek in het programma gelukkig niet écht vastgeroest te zitten.

Mezelf vergeven

Ook andere gedachten die we allemaal herkennen kwamen voorbij, zoals: ‘Ik ben niet goed genoeg…. Ik stel niets voor…. Ik ben niets waard….’ In de ‘circle’ kwam ieder verhaal weer tot leven en achter die verhalen gingen dit soort zinnen van de interne dialoog schuil. Wat er bij mij na een week gebeurde was dat ik helder inzicht kreeg in wat ik ooit zelf had verzonnen had en was blijven herhalen. Emotioneel was het om te ervaren wat de echte waarheid over mij is, namelijk dat ik helemaal oké ben. Ik heb wel domme dingen gedaan, fouten gemaakt, mensen gekwetst en verkeerde dingen geroepen. Ik heb inderdaad vroeger gedacht dat ik een rotkind was, maar dat alles betekent nog niet dat ik geen onschuldig, lief en goedbedoelend mens ben. Ik mag helemaal van mezelf houden, precies zoals ik ben, en daar doen die foutjes niets aan af. Sterker nog: ik kan mezelf vergeven dat ik zo veel jaren heb geloofd dat ik niet oké was.

Toen ik dat eenmaal kon voelen, kon ik ook van het schuldgevoel af en bovendien de schuld helemaal de laan uitsturen. Niemand heeft namelijk schuld. Iedereen doet wat hij vanuit zijn eigen verhalen – believesystem – denkt te moeten doen. Dat was een enorme opluchting, zeker nadat ik op diverse sessies van familieopstellingen een grote steen aan mijn moeder heb moeten geven. Daar heb ik me altijd heel naar bij gevoeld, omdat ik voelde dat dat voor mij niet klopte. Ik heb die steen namelijk meer geassocieerd met 'Schuld' dan met 'Lot'. Ik heb wel ervaren hoe het is om het lot bij haar te laten, maar van die schuld kwam ik maar niet af. In dit proces heb ik de bevrijdende stap kunnen zetten. Want ook zij heeft geen schuld. Schuld bestaat gewoon niet. Ik heb inmiddels mezelf, mijn ouders en vele anderen vergeven. En daarmee ook de angst losgelaten dat ik in de toekomst weer fouten en schuld zal creëren. Geen angst: wat een vrijheid!

Ik kan nu veel beter anderen met dezelfde liefde benaderen die zij ook in hun intentie stoppen. Dus zinnen als: ‘Hij bedoelt het wel goed, maar het komt er zo rottig uit,’ zie ik sindsdien in een ander daglicht. Ik wil de ander niet meer om zijn gedrág veroordelen. Niet dat ik nooit meer in de oordeelstand sta, want dan zou ik verlicht zijn. Maar ik ben me er nu van bewust dat een oordeel over een ander altijd een oordeel over mezelf is.

Verhalentoren

In mijn werk gaat het vaak over oordelen, schuld, angst, onzekerheid en weinig zelfliefde. Mensen komen met hun verhalen over anderen die niet ‘leveren’, doen of zeggen wat zij graag willen dat ze doen. Zij besteden al hun energie, tot ze er doodmoe van worden, gestresst en zelfs burned out, om anderen zo ver te krijgen en zo te veranderen dat ze in hún referentie- en denkkader gaan passen. Mensen doen dit in de vorm van tobben, klagen, roddelen en zeuren. Ze willen gelijk, koste wat kost. En pas als mensen inzien dat dát nu juist ten koste gaat van hun Geluk, is er een opening om naar de eigen opgebouwde verhalentoren te kijken.

Na een maand heb ik met heel veel warmte en liefde afscheid genomen van de mensen op El Cielo. Mijn belangrijkste inzicht is, dat als ik me hevig opwind over iets of iemand in mijn omgeving, dat dat helemaal over mezelf gaat. Dat die persoon natuurlijk ook oké is, maar bij mij roept hij/zij iets wakker dat te maken heeft met oude, pijnlijke ervaringen die ik als kind heb opgedaan. En aan de conclusies die ik daar uit heb getrokken en de daaraan gekoppelde verhalen, bleek ik dus verslaafd. Dat betekent dat er altijd wel werk te doen blijft als iets me van buitenaf tegenzit. Ik ben er gelukkig nu wel achter hoe ik in het Geluk terecht kan komen, namelijk door het Gelijk op te geven. En wat dat oplevert? Vrede, rust, vrijheid en vooral Liefde.

Meer info: in september komt de leider van El Cielo voor een aantal lezingen en workshops naar Nederland. Mail naar info@saskiateppema.nl om op de hoogte te worden gehouden van het programma. Saskia spreekt en geeft workshops over o.a. De Onzin van Schuld en Emoties als Bron. 

Op woensdag 12 september 2012 verzorgt Saskia een interactieve workshop op basis van de film: 'As it is in Heaven' in het FILMTHEATER in Hilversum. Uiteraard wordt de film ook vertoond. Een aanrader, vooral voor wie de film al een keer heeft gezien. Toegang: € 12,50, reserveren gewenst (035-6235466)

www.saskiateppema.nl.

Inspirerende literatuur o.a.: Jerry Jampolsky: ‘Liefde is angst laten varen’; Marianne Williamson: ‘Terugkeer naar Liefde’; Eckhart Tolle: ‘Een nieuwe aarde’; Kay Pollack: ‘As it is in Heaven’ (film)