Workshop Klavervier

Workshop KlaverVier

Een praktische, belevings – en ervaringsworkshop over het omgaan met Emoties op het Werk

Met: Saskia Teppema

VOLGENDE OPEN WORKSHOPS IN HILVERSUM:

24 januari 2012 // 27 maart 2012

Locatie: Kastanjelaan 60

NIJKERK

27 januari in samenwerking met Anne de Vette

Locatie: Hof van Appel, Bulderweg 15

tijd: 9.30 (inloop met koffie) start om 1000 uur

eindtijd: 17.00 uur

KOSTEN: € 125,00 ex BTW, inclusief heerlijke lunch, koffie, thee, water, sap, lekkers.

Na inschrijving ontvang je de voorbereidingsopdracht. (is een hele leuke!)

Stuur een mail naar info@saskiateppema en vermeld je naam en het factuuradres.

Wil je een dag, een dagdeel of een avond met de VIER EMOTIES voor je organisatie, collega's, netwerkgroep of vrijwilligersclub, stuur me een mail en we overleggen over tijd, plaats en voorwaarden.

_________________________________________________

In haar werk als trainer, coach en adviseur ontmoet Saskia regelmatig de vragen: ‘Hoe kan ik effectief omgaan met de verschillen in de emotionele beleving in het contact met mijn collega’s, leidinggevende, medewerkers en klanten?’ Of: ‘Hoe kan ik heftige emoties in goede banen leiden?’ ‘Wat doe ik met huilende medewerkers en hoe ga ik om met boze mensen?’ Toptrainer Saskia Teppema heeft haar kennis en ervaring gebundeld in een creatieve en leerzame workshop.

Hoe kan ik Professioneel omgaan met emoties?

In deze workshop duiken we alle vier emoties in. Je leert je schakelkast kennen waarmee je emoties aan- en uit kan zetten. Alle vier emoties hebben hun waarde en hun schaduwkant. Je kunt je erdoor laten meeslepen en je kunt een keuze maken om er anders mee om te gaan, hoewel je er wel degelijk door geraakt kan zijn. Het is fijn als je in staat bent om professioneel met je eigen emoties en die van de ander om te gaan. Als iemand boos is, hoeft dat niet te leiden tot ruzie; je kunt ervoor kiezen een bedroefde medewerker op te vangen in plaats van haar een paar uur eerder naar huis te laten gaan en met een bang persoon valt heel goed te praten. En wat blij betreft: Gefeliciteerd!

- Blij – Boos – Bedroefd – Bang -

Waarom een workshop over De Vier Emoties?

Basis-emoties Blij, boos, bang en bedroefd zijn onze vier basis-emoties. Alle andere emoties zijn hiervan afgeleid. Ze zijn als zoet, zout, zuur en bitter. Alle ‘smaken’ en ‘combinaties’ van gevoelens en gedrag zijn hierop terug te voeren. De goede luisteraar herkent de emoties en kan deze bespreekbaar maken.

In het werkende leven zijn emoties niet de corebusiness. Ze zijn echter bij alles wat mensen doen, een niet weg te denken bijproduct. Dat wat onder de tafel speelt, wat niet zichtbaar is, maakt wel heel vaak wel de dienst uit. Emoties zijn niet altijd herkenbaar en ook niet altijd makkelijk bespreekbaar te maken.

Boos Onverwacht kan heftige boosheid in een gesprek naar boven komen. Bij de gesprekspartner, bij jou of wanneer je bijvoorbeeld als mediator bij een gesprek aanwezig bent. Het is vanuit de diverse invalshoeken mogelijk om de boosheid te transformeren naar een vruchtbaar resultaat. Bedroefd Droefheid, verdriet vraagt om ruimte. Die ruimte lijkt er vaak niet te zijn op het werk. Als je met de schakelkast je verdriet leert hanteren, kun je beter met het verdriet van een ander omgaan. Voor veel mensen, met name voor mannen, is verdriet op het werk een lastige emotie. Bang Bang verstopt zich nogal eens in boosheid of verdriet. Als je de angst niet boven water haalt in een gesprek blijft het zich op een onproductieve manier en op onverwachte momenten manifesteren. En daarmee kan ‘Bang’ de effectiviteit van de ontmoeting belemmeren. Blij Over Blij kunnen we kort zijn: hoe meer vreugde op het werk, echte vreugde, hoe beter het met de mensen en de bedrijvigheid zal gaan. Hoe breng je meer vreugde aan?

Emoties op het werk

Werken met mensen betekent werken met de emoties van mensen. Om met hen goed om te gaan is het nodig dat je je eigen emoties kent en de ‘schakelkast’ kan bedienen. Als je dat niet doet, niet wilt of niet kunt, dan versterken de negatieve aspecten van de emoties elkaar of ze nemen een andere vorm aan. Sterke onderliggende emoties kun je natuurlijk verhullen met een stevig harnas. ‘Het is te pijnlijk om te laten zien’, kun je bewust of onbewust denken. ‘Ik houd liever de luiken wat gesloten’, kan je slogan zijn. Je vergeet dan dat je gedrag het omgekeerde oproept van wat je wilt: fijn en leuk met mensen samenwerken. Het is bepaald niet fijn om het mikpunt van roddel te zijn:

‘O, Margreet! Dat is echt een ijskonijn, daar kun je werkelijk geen goed gesprek mee voeren. Ze houdt alles af en reageert als een gebeten hond als je te dicht bij komt.’

of:

‘Bij Karel hoef je niet met persoonlijk zaken aan te komen. Daar is hij niet van, zegt hij. En als je aandringt dat het belangrijk is, zegt hij dat hij er een andere keer op zal terugkomen. Niet dus!’

Vraag: Weet je hoe jouw aanpak wordt beleefd door je collega’s en medewerkers?

Het is een interessant experiment om eens met een stopwatch op te nemen hoeveel werk-tijd er verloren gaat doordat er niet gesproken wordt over wat er werkelijk speelt. Uit onderzoek is gebleken dat bilaterale gesprekken en vergaderingen waar bewust tijd wordt ingeruimd voor emoties, sneller, prettiger en productiever verlopen. Mensen krijgen energie als ze ervaren dat er aandacht is voor wat hen beroert.

__________________________________________________________________________________

Mogelijkheden:

Workshop van een hele dag Aan de hand van een eigen leervraag leren de deelnemers de ‘schakelkast’ van de vier emoties beter kennen en bedienen. Er is gelegenheid om ervaringen uit de praktijk in te brengen. Door reflectie en persoonlijke vragen komt er ruimte voor verdieping. Deze dag is geschikt voor een studiedag en past ook in een MD programma of opleiding. (max. 12 pers.) Prijs op aanvraag Workshop van een dagdeel Het bedienen van de ‘schakelkast’ van de emoties staat centraal. Alle vier de basisemoties (blij, boos, bedroefd en bang) komen aan bod. We beginnen en eindigen met ‘Blij’. Deze workshop is geschikt voor een congres of onderdeel van conferentie of studiedagen. (max. 30 pers.) Prijs op aanvraag Interactieve presentatie Geschikt voor een congres met een groep tot 15 - 40 mensen. We maken kort kennis met de vier emoties en we werken twee of drie ervan werkelijk uit. Ook deze korte versie (een tot anderhalf uur) is geen lezing. Prijs op aanvraag Saskia Teppema is neerlandica en werkt vanaf 1985 als personal en executive coach, trainer, opleider, organisatieadviseur en procesbegeleider vanuit haar eigen bureau Teppema Executive Coaching. Ze werkt daarin regelmatig op projectbasis samen met collega’s, zowel voor profit als non-profitorganisaties. Ze heeft in de afgelopen 26 jaar diverse opleidingen gevolgd op het gebied van psychologie, filosofie, spiritualiteit en bedrijfskunde. Ze schrijft columns over uiteenlopende onderwerpen en organiseert verrassende workshops. Teppema Executive Coaching – 035-6219213 – Kastanjelaan 60 – info@saskiateppema.nl - 1214 LJ Hilversum – www.saskiateppema.nl -

Bel of Mail voor de voorwaarden: info@saskiateppema.nl 035-6219213 of 06-51364083

Open inschrijving 22 november 2011, 24 januari 2012, 27 maart 2012

Genade

Ik zat op een gewone doordeweekse middag in de donkere, bijna lege kerk. De lichten waren uit, er waren geen kaarsen aan en het rook niet zoals op zondag lekker naar wierook. De holle stappen van de mensen, het gedempt gefluister en de donkere deuren van de biechtstoel waarachter ik pastoor Hakewessel wist te zitten, deden me een klein, schuldig meisje voelen. En terecht! Ik was stout geweest en dus moest ik verlost worden van mijn grote schuld. Het duurde vaak erg lang voor ik aan de beurt was om te biechten. Ik zat stil tussen zwijgende en knielende mensen in de kerkbank en iedere keer als er iemand in het hokje verdween, schoven we een plaats op. In mijn herinnering zaten er nauwelijks kinderen, alleen grote mensen. Ik dacht aan de lessen van de zuster over de genade. Want dat is wat ik zou krijgen als ik hier weer klaar was. Ik vond het maar een raar woord en ik had er eerlijk gezegd nog nooit iets gemerkt. Maar dat durfde ik aan niemand te zeggen. Het zou natuurlijk kunnen dat je daar wat groter voor moest zijn. Ik keek stiekem om me heen of ik iets aan die mensen kon zien. Mijn tekst was altijd hetzelfde. ‘Ik heb mijn broertjes en zusjes geplaagd’. Ik kon begrijpen dat je dat moest opbiechten, maar die meneer en die mevrouw, die plaagden toch zeker hun broertjes en zusjes niet meer? Wat heb je nu toch te biechten als je al zo groot bent?

Toen ik aan de beurt was, voelde ik mijn hart tekeer gaan. Gelukkig wist ik het eerste zinnetje heel goed; ’Eerwaarde vader, geef mij u zegen….’ . Ik had het wel honderd keer geoefend bij de zuster. Te biecht gaan leek een beetje op de avond voor Sinterklaas. Altijd was het spannend of mijn straf wel te dragen zou zijn. Of ik niet in de zak hoefde. De kapelaan nam mij heel serieus. Hij was het ermee eens dat ik enorme zonden begaan had. Ik kwam er gelukkig dan af met een stuk of drie weesgegroetjes en een of soms twee onzevaders. Maar altijd bleef de angst voor een grotere, onbekende straf mij bezighouden.

Deze onwerkelijke fase uit mijn jeugd kwam ineens als een kleurenfilm binnen toen ik na afloop van een bijzondere middag op de fiets stapte nadat ik met een vriendin op pad was geweest. Ik was te laat op de lunchafspraak, mijn schuld. Niet goed genoeg opgelet, niet voldoende aandacht voor haar gehad. Zonder goed overleg was ik een trein later gekomen. Al gauw bleek dat haar nog een ander akkefietje dwars zat. Met tranen vertelde ze me waar ze last van had. Ik voelde me schuldig; ze had gelijk. Ik voelde de neiging opkomen om me te verdedigen omdat ik het zo goedkoop vond om alleen maar te zeggen: ‘Sorry meid, je hebt gelijk, het spijt me’. Ik merkte dat mijn uitleg alleen maar meer boosheid opriep. Het was ongemakkelijk. We waren elkaar even kwijt en allebei op zoek naar waar onze vriendschap over ging. Ik was heel blij dat ze zich uitsprak en dat ik kon voelen waar ik fout zat. Niet fijn, wel eerlijk. Ik zag haar strijd en ik voelde die van mij. We waren bij de kernthema’s: intimiteit, verbondenheid, verlangen en de pijn van niet krijgen wat er zo hard nodig is. De oude kinderpijn lag open en bloot op tafel, pijn die nog steeds wachtte op een verlossing in het heden. Het was een spannend gesprek. Een paar keer dacht ik dat ze zou weglopen omdat het verdriet groter zou worden dan het verlangen.

We schakelden over op de trivialiteit toen er een bekende langskwam. Het gaf lucht aan de situatie, we konden allebei weer lachen en daarna keken we elkaar aan. We zouden immers nog naar een meditatiesessie gaan waar we ons voor hadden opgegeven. Zonder al te veel tekst fietsten we door de stad naar de stille plek aan een park. We werden vriendelijk en zacht ontvangen en ik voelde me rustig worden. Het was een eenvoudig zaaltje met bloemen en een mooie Boeddha. We zaten vlak bij elkaar en ik kon door de stilte de liefde voor haar en voor mezelf weer voelen. Ik kon mezelf vergeven en de genade voelen. En daar was ineens dat kleine meisje in die grote kerk. Genade, dat is geen woord om te begrijpen. Dat is een woord om te ervaren. Tranen prikten achter mijn ogen. Soms duurt het een leven lang om iets te begrijpen.

Saskia Teppema

September 2011